سلام و عرض ادب
من مصرع اول را که خوندم یک دفعه جذب ترانه شدم
مصرع دوم خود به خود لبخند زدم از واژه ی پیر پیرم
بهم میگن جوونی زندگی کن
نمیدونن خزونم پیر پیرم
جوونی کن ضر ب المثلی که شما زیبا استفاده کردی و تشبیه خودتون به خزون و بعد واج آرایی و تکرار پیر
خود به خود فکر من و به سمت مصرع های بعدی کشید ببینم چی میگی و این اصل غافلگیر کردن
شنونده در ابتدا ی ترانه شگردیه که کمتر ترانه سرایی به کار میبره
نمیدونن دلم از دار دنیا
واسه برگشتن تو دس کشیده
( دس کشیدن از دار دنیا و این ضرب المثل کنایه ای را خیلی استادانه به کار بردی)
افعال دو کاربردی همیشه زیباست .مثل چشم پوشیدن و لباس پوشیدن یا رخت کشیدن و رخت پوشیدن
دلی که زیر پات له شد یه روزی
یه عمره از کسی خیری ندیده ( از کسی خیری ندیدن کنایه و مثلی زیبا و هزارن افرین بر شما )
نگو دنیای ما دنیای درده ( اینجا به نظرم حشو هست دو دنیا پشت سر هم به نظرم دنیای دوم اگه به وزن بخوره
(جای) بهتر باشه و این جای پیشنهادی با جای مصرع بعد حشو نیست
نگوقلبت واسم جایی نداره
غروب میگیره دنیاتو یه
روزی
همون
روزی که من صبح سپیدم
تضاد غروب و صبح سپید بسیار زیباست ( هر چند که روز حشو داره به نظرم اگه میگفتی لحظه بهتر بود
چون صبح سپید همون معنی روز را میده البته اگه که صبح سپید نبودآرایه بسیار زیایی
رد العجز الی الصدر باشه چون شما در مصرع بالا مصرع را با روز تمام کردی و در مصرع دوم در واژه ی دوم
دوباره روز به کار بردی اما صبح اگه نباشه زیباترین ارایه ادبی هست در حد کارهای (سعدی)
بیا تا فرصتی داریم عزیزم
نذاریم آرزو به دل بمونیم0(باز هم مثل آرزو به دل بودن و کنایه افسوس در هم آمیختن)
بگیریم دست خوشبختی رو باهم ( تشبیه خوشبختی به شخص و گرفتن دس او )
زیباترین تشخیص یا انسانواری یا استعاره مکنیه
دوباره قدر این عشقو بدونیم
( قدر چیزی را دانستن کنایه و هشدار )
من قصد نداشتم نقد کنم چون از کنار چند موضوع دیگه گذشتم اما این ترانه چزو معدود ترانه های است
که این همه ارایه ادبی در ان به کار رفته و اگر حشو نداشت حرف نداشت
ما کلا تو مکالمه زیاد حشو به کار میبریم و این نباید به ترانه و شعر راه پیدا کنه مثلا
من رفتم خب (من) حشو است چون (م) ضمیر اول شخص هست
من غذا خوردم و از این دست مثل زیاده خلاصه و لُب مطلب که من فقط از نظر جمال شناسی به کار شما
نمره ی بسیار بسیار عالی میدم در مورد وزن و قافیه چون اطلاع ندارم سکوت میکنم
در مورد مضمون سازی و مضمون پردازی هم کار شما چای انتقاد نداشت وگرنه از زبان تیز و تند من در امان نمی ماند
کاری زیبا خواندم البته همیشهجا برای عالی تر و عالی ترین شدن هست
موفق باشید
