همه رفته اند ، تو هم برو .

اینجا هر چقدر گریه کنی ، دیگر دستم از لَحد بیرون نمی آید تا نوازشت کنم !

خیلی دیر آمده ای ، خیلی .

بلند شو ، برای من ؛ بی تابی نکن :

مزارِ من نه گریه می خواهد ، نه دسته گلی !

فراموشم کردی ، بی وفا شدی !

ای وای بر دلم ، من رسمِ وفاداری را هم : از تو آموخته ام !

ملاکِ من از عشقت ، حلقه ای نبود که هر وقت خواستی در آورم !

تنها شده ام :

این روزها خاطره هایت را به هم می بافم .

از بندِ علاقه ام ، گریزان شدی :

با خاطره هایمان ، چه خواهی کرد ؟

دلی را که به تاراج برده ای ، یادت هست ؟

تِکّه تِکّه هایش هم ، در غمِ سفرت سوگواری می کنند !

صادقانه دوستت دارم :

حتی امروز که سالهاست ، تولدم را تنهایی گریسته ام !

همین بودنت را ، غنیمت می شمارم .

خیلی ها هستند که ، نامِ عشقشان را هم فراموش می کنند !

دلخوش می شوم همیشه به یادت .

لبخند می زنم و آنقدر اشک می ریزم ، بگذار همه فکر کنند :

این اشک ها ، همان اشکِ شوقِ من به توست !

نه دلتنگی و فراموشی ات .