گفت.وگو با میلاد درخشانی به بهانه اجرای گروه افشارستان؛
ستاره.های تلفیق

امیر بهاری - فکر می.کنم الان زمان مناسبی برای عرضه موسیقی جدی.تر در ژانرهای مختلف است. جریان اصلی موسیقی ما در ایران محدود به موسیقی پاپ است که متاسفانه هویت خاصی هم در این سال.ها پیدا نکرده است. وقتی گروه افشارستان سال گذشته روی صحنه رفت، کمتر کسی فکر می.کرد این گروه تازه.تاسیس موسیقی تلفیقی تا این حد مورد توجه قرار بگیرد اما افشارستان سر و صدای زیادی به راه انداخت تا آنجا که در جشنواره موسیقی فجر در کنار نام.های پرستاره موسیقی پاپ روی صحنه رفت و باز هم با استقبال گسترده مواجه شد. اما نکته مهمی که باید بیشتر به آن توجه شود، سهم نوازندگان باکیفیت این گروه است. رضا تاجبخش (پیانو)، همایون نصیری (پرکاشن)، آرش مقدم (درامز)، دارا دارایی (گیتارباس)، بابک صفرنژاد (هارمونیکا)، هومن نامداری (کلارینت) و پدرام درخشانی (سنتور) نام.های بزرگی هستند که میلاد درخشانی را در این کنسرت همراهی می.کنند. افشارستان به مدد این نوازندگان که حالا از آن.ها به عنوان «ستاره.های افشارستان» یاد می.کنند، شهرت خوبی پیدا کرده تا این نظریه را جدی.تر مطرح کند که موسیقی بدون کلام هم می.تواند مورد اقبال عمومی قرار بگیرد. میلاد درخشانی با سابقه طولانی در موسیقی تلفیقی، آهنگساز و سرپرست این گروه است. سراغ او رفتیم تا درباره برنامه افشارستان در کنسرت آخر هفته آن.ها در ایوان شمس گفت.وگو کنیم. متن گفت.وگو با سرپرست ستاره.های افشارستان پیش روی شماست.

در قیاس با سال گذشته افشارستان هم در ترکیب نوازندگان خود تغییراتی داده و هم در خبر.ها آمده بود که آثار تازه.یی را به مخاطبان ارائه خواهد کرد. درباره چگونگی این تغییرات و اینکه مخاطبان با چه چیزی روبه.رو خواهند شد، کمی توضیح می.دهید؟

قرار ما بر این است که در هر اجرا قطعات جدید.تر و تجربه.های تازه.تری به مخاطبانمان ارائه کنیم. این رویکرد اجرایی ما در افشارستان است. ما در حال تجربه کردن هستیم و کارهای خود من مدام در حال تغییر است. معتقدم کسی که در موسیقی رویکردی جدی و پیشرو دارد، نمی.تواند با یک تفکر مشخص و دائمی به کار خود ادامه دهد. در زمان.های مختلف نگاه او تغییر می.کند. این تغییرات لازمه کار اوست و باید منجر به ایده.های تازه شود و این ایده.ها در طول کار به یک انسجام و ساختار مناسبی دست پیدا کند. ما هم در افشارستان از این رویکرد پیروی کردیم و در اجرای پیش رو ایده.های جدیدتری را عرضه خواهیم کرد. ولی در مجموع نیمی از اجرا شامل آثار قدیمی ما است و ۵۰ درصد دیگر هم تجربه.های تازه من.

موسیقی گروه شما به نوعی موسیقی نامتعارفی است و بیشتر به عنوان موسیقی مخاطب خاص از آن تعبیر می.شود ولی می.بینیم که افشارستان سال گذشته به اقبال عمومی خوب هم دست پیدا کرد. در واقع موسیقی مخاطب خاصی است که تا حدود زیادی مورد توجه عام هم قرار گرفته. ارزیابی خود شما از این اتفاق چیست؟

حقیقت این است که بیش از ۹۰ درصد موسیقی فعلی جامعه، موسیقی باکلام است یعنی کلام یا در واقع آواز بخش اصلی کار است. وقتی کار به صورت بی.کلام است، گروه و آهنگسازی که می.خواهد در این حیطه کار کند، نیاز به فعالیت چندبرابری دارد و حتی نیاز به دقت و ذکاوت بیشتری دارد. کار ظرافت بیشتری نیاز دارد و شما باید بر جزییات قطعات به خوبی تسلط داشته باشید. وجود خواننده بخش زیادی از مشکلات کار را پوشش می.دهد ولی شما هنگامی که کلام ندارید و علاقه.مند به تجربه.های اینچنینی هستید، کار سخت.تری را انتخاب کرده.اید. من خواننده را به عنوان یک ساز می.بینم، سازی که نافذ.تر است و تاثیر آن بر عموم مخاطبان بیشتر است. وقتی خواننده نباشد، کار خیلی پیچیده و سخت می.شود و خود به خود شما قشر خاص و سختگیری از مخاطبان را جلب می.کنید. در چند سالی که موسیقی به طور فراگیرتری در ایران پیگیری می.شود، از آن موسیقی خالص، با تفکر و اصیل دور شده است. ولی دارد اتفاق.هایی رخ می.دهد و موسیقی بی.کلام هم دارد جایگاه خود را پیدا می.کند، شاید به این خاطر که بخش عمده موسیقی ما باکلام بوده و به گونه.یی بازار موسیقی از این جریان اشباع شده و حتی از بروز جریان.های دیگر در موسیقی جلوگیری کرده است. فکر می.کنم الان زمان مناسبی برای عرضه موسیقی جدی.تر در ژانرهای مختلف است. جریان اصلی موسیقی ما در ایران محدود به موسیقی پاپ است که متاسفانه هویت خاصی هم در این سال.ها پیدا نکرده. در حقیقت جامعه ما تنها از این ژانر تغذیه می.کند در صورتی که در جاهای دیگر دنیا ژانرهای بسیار متنوعی وجود دارد که هر کدام مخاطب خود را دارد. ما در ایران این را نداریم یعنی ژانرهای مختلف موسیقی را نداریم. نکته مهم این است که وقتی مردم سبک.های مختلفی را نشنوند و با آن آشنایی پیدا نکنند، چگونه باید مخاطب آن باشند؟! بهترین جایی که می.تواند این اتفاق رخ بدهد، اجرای زنده است، چون تجربه یک موسیقی در اجرای زنده بسیار متفاوت از این است که شما یک سی.دی بخرید و آن را در خانه گوش کنید. درباره این نوع موسیقی که در ایران مهجور است و به درستی به مخاطب عرضه نشده، بهترین کار اجرای زنده است. در اجرای زنده مخاطب می.تواند آن را ببیند و بشنود و درک درستی از آن پیدا کند. درباره افشارستان هم همین است. جمعی از بهترین نوازندگان ایران گرد هم آمده.اند تا با تمام قدرت موسیقی خوبی را به مخاطب عرضه کنند. ما با تمام توان خود تمرین کرده.ایم و وقت و انرژی صرف کردیم تا محصول خوبی به مخاطبانمان عرضه کنیم چرا که در هر اجرا توقع مخاطب بالا.تر می.رود و کار من سخت.تر می.شود و البته وسواس من هم بیشتر می.شود.

ترکیب نوازندگان افشارستان برای اجرای پیش رو با سال گذشته تفاوت دارد. البته کیفیت بالای خود را حفظ کرده و حتی بهتر هم شده اما دلیل این تغییرات در آنسامبل شما چیست؟

من به فراخور ایده.ها و ملودی.هایی که برای هر اجرا در نظر دارم، گروه نوازندگان خود را انتخاب می.کنم که .میه.مان افشارستان باشند و حساسیت شدیدی هم در این باره دارم و شما می.بینید که هر نوازنده.یی که با افشارستان روی صحنه رفته است، از بهترین.ها بوده. حتی نوازنده.یی که برای یک قطعه به ما می.پیوندد، برای حضورش در آن یک دقیقه فکر می.شود و تلاش می.کنیم برای همین یک قطعه در تامل جدی باشیم تا به نتیجه مورد نظرمان دست پیدا کنیم. ما در ایران نوازنده خوب بسیار داریم منتها مردم آن.ها را نمی.شناسند. یکی از کارهایی که من دوست دارم در افشارستان انجام بدهم این است که دوستانی را که می.دانم نوازندگان باکیفیتی هستند، به عنوان .میه.مان در اجراهای مختلف دعوت کنم. و امیدوارم بتوانم سهم کوچکی در شناساندن این نوازندگان به مردم داشته باشم. شاید این نوازندگان را مردم در اجراهای پاپ دیده باشند ولی در آن نوع موسیقی خواننده و کلام حرف اول و آخر را می.زند و آن.ها نمی.توانند قدرت نوازندگی خود را نشان بدهند اما در موسیقی..ای که از جنس افشارستان است، آن.ها می.توانند کیفیت بالای نوازندگی خود را به نمایش بگذارند. وقتی می.بینم ما تعداد زیادی نوازنده خوب داریم و مردم آن.ها را نمی.شناسند، خیلی ناراحت می.شوم؛ نوازندگان بزرگی که گوشه یک ارکستر. ۳۰ نفره برای یک خواننده پاپ نوازندگی می.کنند و کسی هم صدای ساز آن.ها را نمی.شنود و بالطبع کسی هم متوجه نمی.شود که آن.ها چقدر نوازندگان خوبی هستند. به خاطر همین سعی کردم به اندازه.یی که از دستم برمی.آید، از نوازندگان و دوستان خودم دعوت به همکاری کنم.

یک قطعه به عنوان پیش.درآمدی برای اجرای گروه در سایت موسیقی ما منتشر کرده بودید به نام «فصلی که گذشت» که شما در آن، گیتار نواخته بودید. در این اجرا گیتار به دست خواهید بود یا تارنوازی خواهید کرد؟

در این اجرا در دو قطعه گیتار می.زنم. یکی از آن.ها همین «فصلی که گذشت» است و دیگری هم «خواب کودکی» نام دارد. در بقیه کار.ها تار می.زنم.

به عنوان سوال آخر آیا این قطعاتی که در این اجرا.ها ارائه می.کنید به صورت آلبوم منتشر خواهد شد؟ چون افشارستان روی سن رفته مورد استقبال هم قرار گرفته ولی هنوز آلبومی منتشر نکرده است.

این کار.ها را ضبط کردم و قاعدتا خیلی هم دوست دارم آن.ها را منتشر کنم ولی از آنجایی که موسیقی بی..کلام در ایران جایگاه مناسبی ندارد و نه اسپانسری حاضر است از آن حمایت کند و نه هیچ ارگانی به فکر این موسیقی است، انتشار آن بسیار سخت است. در واقع تمام بار مالی این گروه روی دوش من است و واقعا انتشار آلبوم به این صورت مشکل است. این گروه تعداد نوازندگانش زیاد است و به نتیجه مطلوب و مورد علاقه خودمان رسیدن هم سخت است و تقریبا به اندازه یک کار با کلام هزینه برمی.دارد در نتیجه سرعت رسیدن به مرحله انتشار آن کم می.شود. این تنها مشکل من نیست. مشکل بسیاری از همکاران من هم هست. ولی امیدوارم امسال بتوانم آثاری را که اجرا می.کنیم، به صورت آلبوم منتشر کنم. البته آلبومی با عنوان «هیچم خبر از هیچ» که یک کار سه.نوازی با سازبندی تار/ دی جی ری دو/سازهای کوبه.یی که از ساخته.های اینجانب است، به زودی از شرکت آوای باربد منتشر می.شود.



ادامه در منبع : تنها کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند ، برای مشاهده و دانلود لینکها از اینجا ثبت نام کنید